เมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม 2568 GF Securities ได้ตีพิมพ์รายงานการวิจัยว่าเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีฐานประชากรขนาดใหญ่และมีแรงจูงใจในการเติบโตเพียงพอและสามารถออกทะเลได้ โดยใช้จีดีพีต่อหัวเป็นค่าอ้างอิง ประเทศไทยใกล้เคียงกับระดับปี 2556 ของประเทศเรา อินโดนีเซีย เวียดนาม และฟิลิปปินส์ใกล้เคียงกับระดับปี 2553 ของประเทศเรา พม่า กัมพูชา และลาว เป็นต้นในระยะแรกมากขึ้น

โดยมุ่งเน้นไปที่ตลาดขนมขบเคี้ยว ตลาดขนมขบเคี้ยว 9 ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในปี 2024 มีมูลค่า 20.8 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ และขนาดตลาดจีนอยู่ที่ 32% ภายใต้ขีดความสามารถเดียวกัน ความแตกต่างในการเติบโตระหว่างประเทศต่าง ๆ ค่อนข้างมาก เมื่อแยกประเภทแล้ว ขนมขบเคี้ยวรสเค็ม (ขนมขบเคี้ยวรสชาติ) มีสัดส่วนค่อนข้างสูงและอัตราการเติบโตของขนมชะลอตัวลง จากมุมมองของรูปแบบการแข่งขัน ความเข้มข้นของตลาดอินโดนีเซียเพิ่มขึ้นค่อนข้างเร็ว และตลาดไทยค่อนข้างมั่นคง เมื่อเทียบกับบริษัทและแบรนด์ขนมขบเคี้ยว Top5 ใน 9 ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นที่ทราบกันดีว่าตลาดอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์ส่วนใหญ่เป็นแบรนด์ท้องถิ่น และตลาดที่เหลือมีทุนต่างชาติค่อนข้างสูง

อ้างอิงถึงผลิตภัณฑ์แบรนด์ขนมขบเคี้ยวหัวขนมขบเคี้ยวและขนมขบเคี้ยวตะวันตกอื่น ๆ อ้างอิง Shopee ขายสินค้าร้อนบน LINE ขนมขบเคี้ยวรสชาติมีสัดส่วนค่อนข้างสูง เมื่อพิจารณาจากการรื้อถอนช่องทาง ร้านสะดวกซื้อและร้านค้าเกินสัดส่วนอยู่ใกล้ 15% และสัดส่วนออนไลน์เพิ่มขึ้นทุกปี จากมุมมองของรูปแบบการแข่งขันของช่อง ความเข้มข้นของอุตสาหกรรมค่อนข้างต่ําและส่วนใหญ่เป็นแบรนด์ค้าปลีกในท้องถิ่น มีเพียง 7-Eleven ในแบรนด์ที่ได้รับทุนจากต่างประเทศเท่านั้นที่มีสัดส่วนค่อนข้างสูง

โดยรวมแล้ว ปัจจุบันขนมขบเคี้ยวออกทะเล (เอเชียตะวันออกเฉียงใต้) ยังอยู่ในช่วงเริ่มต้น แม้ว่าพื้นที่ตลาดของอินโดนีเซียจะมีขนาดใหญ่ แต่ข้อได้เปรียบของขนมขบเคี้ยวในท้องถิ่นนั้นชัดเจน ไทยมีทุนต่างชาติที่โดดเด่นและมีระบบลูกโซ่ที่ค่อนข้างได้รับการพัฒนาและสามารถเข้าถึงได้ด้วยแบรนด์ช่องทางหลัก ตลาดเวียดนามเติบโตอย่างรวดเร็วและมีข้อได้เปรียบทางภูมิศาสตร์ ระบบผู้ค้าก็เริ่มทดสอบและพิสูจน์อักษร ซึ่งสามารถนําเข้าได้ด้วยระบบพ่อค้าและขนมขบเคี้ยวรายใหญ่